İlk Hasbihâl
Bugün, içimdeki o çocuksu heyecanla, bu köşe başında sizlerle hasbihâl etmek için buradayım.
Ben Özgül Karakeçili, hayatın öğrencisi, kelimelerin izini süren bir yolcu... Benim için yazmak, sadece bir eylem değil, aynı zamanda derin bir düşünce, bir disiplin ve bir yaşam biçimidir.
Yıllarca ruhumda biriken duygu ve düşüncelerin, bir dağ yamacında sadece bana ait olduğunu düşündüğüm gizli bir patika olduğunu sanırdım. O yolda tek başıma yürüdüm; bir otobüs camından ya da okuduğum kitap sayfalarından hayata dair dersler çıkardım. O yolculuktan getirdiğim her şeyi, şimdi bu saygın yuvada, bu kadar değerli okurla paylaşmanın derin bir heyecanını yaşıyorum.
Burada olma nedenim ise, ne sadece kendimden bahsetmek ne de ahkâm kesmek. Köşe yazarlığı, benim için sadece bir meslek değil, aynı zamanda büyük bir sorumluluk ve cesaret gerektiren bir duruştur. Orhan Kemal'in de dediği gibi; "Yazı, hayatı olduğu gibi yansıtır. Köşe yazarı da, halkın nabzını tutan ve onu dillendiren kişidir." İşte bu inançla, hepimizin içinde saklı o ortak sesi bulmak ve dillendirmek için geldim.
Bu köşede, yalnızlık hissettiğiniz anlarda "tam da içimden geçen bu" diyeceğiniz bir şeyler bulmanız için yazacağım. Çünkü biliyorum ki, bu hayatı tek başımıza anlamıyoruz; ancak birbirimizin hikâyesine yoldaşlık ettiğimizde tamamlanıyoruz.
Ne demiş eskiler ? "Söz uçar yazı kalır, ama o sözün kalbe değen yanı hep kalır." İşte ben de bu inançla yazıyorum. Kelimelerin sadece harflerden ibaret olmadığını, onlarla kalbe dokunmanın, ruhu aydınlatmanın ve bir farkındalık köprüsü kurmanın mümkün olduğuna inanıyorum.
Birlikte, hayatın o gözden kaçan detaylarına ışık tutacak, sıradanlığın içindeki o sıra dışı güzellikleri keşfedeceğiz.
Bu yolda bana yoldaşlık ettiğiniz için şimdiden gönülden teşekkürler.
Sevgiyle,
Ana Sayfaya Dön
Ben Özgül Karakeçili, hayatın öğrencisi, kelimelerin izini süren bir yolcu... Benim için yazmak, sadece bir eylem değil, aynı zamanda derin bir düşünce, bir disiplin ve bir yaşam biçimidir.
Yıllarca ruhumda biriken duygu ve düşüncelerin, bir dağ yamacında sadece bana ait olduğunu düşündüğüm gizli bir patika olduğunu sanırdım. O yolda tek başıma yürüdüm; bir otobüs camından ya da okuduğum kitap sayfalarından hayata dair dersler çıkardım. O yolculuktan getirdiğim her şeyi, şimdi bu saygın yuvada, bu kadar değerli okurla paylaşmanın derin bir heyecanını yaşıyorum.
Burada olma nedenim ise, ne sadece kendimden bahsetmek ne de ahkâm kesmek. Köşe yazarlığı, benim için sadece bir meslek değil, aynı zamanda büyük bir sorumluluk ve cesaret gerektiren bir duruştur. Orhan Kemal'in de dediği gibi; "Yazı, hayatı olduğu gibi yansıtır. Köşe yazarı da, halkın nabzını tutan ve onu dillendiren kişidir." İşte bu inançla, hepimizin içinde saklı o ortak sesi bulmak ve dillendirmek için geldim.
Bu köşede, yalnızlık hissettiğiniz anlarda "tam da içimden geçen bu" diyeceğiniz bir şeyler bulmanız için yazacağım. Çünkü biliyorum ki, bu hayatı tek başımıza anlamıyoruz; ancak birbirimizin hikâyesine yoldaşlık ettiğimizde tamamlanıyoruz.
Ne demiş eskiler ? "Söz uçar yazı kalır, ama o sözün kalbe değen yanı hep kalır." İşte ben de bu inançla yazıyorum. Kelimelerin sadece harflerden ibaret olmadığını, onlarla kalbe dokunmanın, ruhu aydınlatmanın ve bir farkındalık köprüsü kurmanın mümkün olduğuna inanıyorum.
Birlikte, hayatın o gözden kaçan detaylarına ışık tutacak, sıradanlığın içindeki o sıra dışı güzellikleri keşfedeceğiz.
Bu yolda bana yoldaşlık ettiğiniz için şimdiden gönülden teşekkürler.
Sevgiyle,