Kayıplarımızın İçindeki Saklı Hazine

Bize güçlü olduğumuzu hissettirir. Oysa asıl mesele sahip olduklarımızı korumaktan çok, kaybettiklerimizden ne öğrenebildiğimizdir.

Hayat, kimi zaman elimizdekini alır, kimi zaman yolumuzu değiştirir. En değer verdiklerimiz bir anda yok olabilir. O an gelir, kapı kapanır. Ama aslında o kapanan kapının ardında, belki de yeni bir yolun anahtarı vardır. İşte tam da burada devreye bizim farkındalığımız girer: Kayıplarımızdan bir kazanç çıkarabiliyor muyuz?

Bir işimizi, bir eşimizi, bir dostumuzu, bazen sağlığımızı kaybederiz. Öyle anlarda dünya başımıza yıkılmış gibi gelir. Oysa her kayıp, sabırla bakmayı bilen gözler için yepyeni bir anlam taşır. Belki terk edilen bir insan, içindeki gücü keşfeder. Belki iflas eden biri, hayatında asla yapamayacağını sandığı bir işi kurar. Kimi zaman kayıplar bizi tam da olmamız gereken yere taşır.

Kendime sık sık şunu sorarım: Sahip olduklarımı nasıl kullandığımdan çok, elimden gidenlerin bana ne kattığına ne kadar dikkat ediyorum? İşte hayatımızı yaşanır kılan, yaşantımıza değer katan da tam budur.

Hepimiz, örnek aldığımız hayatları, ders aldığımız cümleleri, yolumuza ışık tutan hatıraları biriktiriyoruz. Ama en kalıcı dersleri kaybettiklerimiz öğretir. Çünkü kayıplar, bizi değiştirir. En zayıf noktamızı, en güçlü yanımıza dönüştürür.

Bugün belki bir şeye sahip olamadınız. Olabilir. Ama inanın, kaybettiklerinizle kazandığınız farkındalık, sahip olduklarınızdan çok daha kıymetlidir. Unutmayın: Hayatta en değerli kazanç, kayıplarımızın içindeki saklı hazinedir. Bunu görebilen her insan, aslında hiçbir zaman tam anlamıyla kaybetmez.